مطالعه اثرات پیشگیرانه نارینژنین از آسیب ایسکمی-خون‌رسانی مجدد روده کوچک در موش صحرایی

   مخاط روده به شدت توسط ایسکمی-خون­رسانی مجدد (IR) تحت تاثیر قرار می­گیرد. نشان داده شده است که نارینژنین در برابر آسیب ایسکمی-خون­رسانی مجدد در ارگان­های مختلف دارای اثرات محافظتی می­باشد. هدف از این مطالعه این است که آیا نارینژنین در آسیب ایسکمی-خون­رسانی مجدد روده موش صحرایی نقش محافظتی دارد. بدین منظور، 40 سر موش صحرایی نر ویستار به­طور تصادفی به چهار گروه شاهد (گروه 1)، شاهد جراحی (گروه 2)، ایسکمی-خون­رسانی مجدد (گروه 3) و ایسکمی-خون­رسانی مجدد به­علاوه تیمار با نارینژنین (گروه 4) تقسیم شدند. آسیب ایسکمی-خون­رسانی مجدد با 30 دقیقه ایسکمی روده و 60 دقیقه خون­رسانی مجدد ایجاد شد. موش­های گروه 4 نارینژنین (mg/kg 20) را 120 دقیقه قبل از القاء ایسکمی از طریق تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. پس از انجام آزمایشات، ژوژنوم خارج و جهت آسیب­شناسی بافتی آماده گردید. فعالیت تام آنتی­اکسیدانی سرم و مقادیر مالون­دی­آلدئید، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در بافت ژوژنوم اندازه­گیری شد. آسیب‌شناسی بافتی، ارتشاح شدید سلول­های آماسی، کوتاه و کُند­شدگی پرزها، خونریزی لامینا پروپریا و نکروز سلول­های بافت پوششی ژوژنوم را در گروه ایسکمی-خون­رسانی مجدد نشان داد. مصرف نارینژنین آسیب ژوژنوم را موش­های گروه 4 کاهش داد. فعالیت تام آنتی­اکسیدانی سرم و مقادیر سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در گروه ایسکمی-خون­رسانی مجدد کاهش یافت ولی به­طور معنی­داری (05/0>p) در گروه ایسکمی-خون­رسانی مجدد به­علاوه تیمار با نارینژنین افزایش یافت. نارینژنین مقدار مالون­دی­آلدئید را که در اثر ایسکمی-خون­رسانی مجدد افزایش یافته بود به­طور معنی­داری (05/0>p) کاهش داد. نتایج ما نشان داد نارینژنین روده باریک موش­های صحرایی را از آسیب ایسکمی-خون­رسانی مجدد محافظت کرد.